Language/Czech/Grammar/Possessive-Pronouns/nl
Հայերէն
Български език
官话
官話
Hrvatski jezik
Nederlands
English
Suomen kieli
Français
Deutsch
עברית
हिन्दी
Magyar
Bahasa Indonesia
فارسی
Italiano
日本語
Қазақ тілі
한국어
Lietuvių kalba
Νέα Ελληνικά
Şimali Azərbaycanlılar
Język polski
Português
Limba Română
Русский язык
Српски
Español
العربية القياسية
Svenska
Wikang Tagalog
தமிழ்
ภาษาไทย
Türkçe
Українська мова
Urdu
Tiếng Việt
Bezittelijke voornaamwoorden[bewerken | brontekst bewerken]
Welkom bij deze les over bezittelijke voornaamwoorden in het Tsjechisch. Bezittelijke voornaamwoorden worden gebruikt om eigendom aan te duiden. In deze les leer je hoe je bezittelijke voornaamwoorden in het Tsjechisch kunt gebruiken.
Persoonlijke voornaamwoorden[bewerken | brontekst bewerken]
Voordat we beginnen met bezittelijke voornaamwoorden, is het belangrijk om de persoonlijke voornaamwoorden in het Tsjechisch te kennen. Hieronder vind je een tabel met de persoonlijke voornaamwoorden in het Tsjechisch:
| Tsjechisch | Uitspraak | Nederlands |
|---|---|---|
| já | yaa | ik |
| ty | tee | jij |
| on/ona/ono | on/ona/ono | hij/zij/het |
| my | mi | wij |
| vy | vi | jullie/u |
| oni/ony/ona | oni/ony/ona | zij (meervoud) |
Bezittelijke voornaamwoorden[bewerken | brontekst bewerken]
Bezittelijke voornaamwoorden zijn woorden die laten zien wie eigenaar is van een bepaald voorwerp. In het Tsjechisch worden bezittelijke voornaamwoorden gevormd door het persoonlijke voornaamwoord te combineren met een bezittelijk voornaamwoord.
Hieronder vind je een tabel met de bezittelijke voornaamwoorden in het Tsjechisch:
| Tsjechisch | Uitspraak | Nederlands |
|---|---|---|
| můj/moje/moje | mooi/moye/moye | mijn |
| tvůj/tvoje/tvoje | tvooy/tvoye/tvoye | jouw |
| jeho/její/jeho | yeho/yayee/yeho | zijn/haar/zijn |
| náš/naše/naše | nash/nashay/nashay | ons |
| váš/vaše/vaše | vaash/vashay/vashay | jullie/uw |
| jejich/jejich/jejich | yayeech/yayeech/yayeech | hun |
Hieronder vind je een voorbeeld van hoe je een bezittelijk voornaamwoord in het Tsjechisch gebruikt:
- Moje auto je modrá. (Mijn auto is blauw.)
In dit voorbeeld wordt het bezittelijke voornaamwoord "moje" gebruikt om aan te geven dat de auto van de spreker is.
Oefeningen[bewerken | brontekst bewerken]
Laten we nu wat oefenen met bezittelijke voornaamwoorden. Vertaal de volgende zinnen naar het Tsjechisch:
- Jouw kat is zwart.
- Onze moeder is hier.
- Zijn huis is groot.
- Hun hond is wit.
- Mijn boek is interessant.
Hier zijn de antwoorden:
- Tvoje kočka je černá.
- Naše matka je tady.
- Jeho dům je velký.
- Jejich pes je bílý.
- Moje kniha je zajímavá.
Conclusie[bewerken | brontekst bewerken]
Gefeliciteerd, je hebt de bezittelijke voornaamwoorden in het Tsjechisch geleerd! Nu kun je eigendom aanduiden en praten over jouw spullen en die van anderen.